- benlik
- озвонч. -ği1) су́щность [челове́ка]2) ли́чность
benliğinden çıkmak — утра́тить своё лицо́
3) [ли́чное] досто́инство, го́рдость
Türkçe-rusça sözlük. 2013.
benlik
Смотреть что такое "benlik" в других словарях:
benlik — is., ği 1) Bir kimsenin öz varlığı, kişiliği, onu kendisi yapan şey, kendilik, şahsiyet Küçük veya büyük çapta ama mutlaka dürüst, namuslu bir iş adamı olmak hırsı bütün benliğini sardı. T. Buğra 2) Kendi kişiliğine önem verme, kişiliğini üstün… … Çağatay Osmanlı Sözlük
benlik yitimi — is., tıp Kişilik duygusunun ve benlik bilincinin yitirilmesi ile beliren ruh hastalığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
benlik çatışması — is., ruh b. Benliğin ön plana çıkması ile baş gösteren çatışma … Çağatay Osmanlı Sözlük
benlik davası — is. Her şeyi kendi düşüncesine uydurmak ve her şeyde söz sahibi olmak çabası … Çağatay Osmanlı Sözlük
benlik ikileşmesi — is., tıp Öznenin kişiliğini iki veya daha çok bilinç merkezine bölen ve tek kişide çeşitli kişilikler durumunda beliren bir ruh hastalığı … Çağatay Osmanlı Sözlük
MENÎ — f. Benlik. Benlik iddiası. Hodbinlik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çatışma — is. 1) Çatışmak işi Döndüğü zaman hoş olmayan çatışmalar olabilmesi ihtimali evde felaket bekleyen bir gerginlik yaratmıştı. H. E. Adıvar 2) Silahlı büyük kavga, arbede On beş dakika süren bir çatışma olmuştur. 3) ask. Savaş maksadıyla düşmana… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dava — is., huk., Ar. daˁvā 1) Korunmanın bir hüküm ile sağlanması için yargı organlarına başvurma 2) Sav Erkekler davalarını hanımlar kadar hararetle müdafaa edememişlerdir. H. C. Yalçın 3) mec. Sorun O kırkyıllık davada beyhude akıntıya kürek çekmişiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
gurur — is., Ar. ġurūr 1) Kendini beğenme, büyüklenme, benlik, kibir Aynı gururu, aynı gülünç itimadı aşkta da gösterirler. H. C. Yalçın 2) Övünme 3) Kurum, çalım Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller gurur duymak gurur gelmek gururuna dokunmak gururuna… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ikileşme — is. İkileşmek işi Birleşik Sözler benlik ikileşmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
kibir — is., bri, Ar. kibr 1) Kendini beğenme, başkalarından üstün tutma, büyüklenme, benlik Kibirden vazgeçersek sevimli oluruz. C. Meriç 2) Gurur Süheyl o gün orada, saçma kibrine kapılmayıp tek bir kelime, Serap ın beklediği iki heceli tek bir kelime… … Çağatay Osmanlı Sözlük
